Pracownia Jogi Macieja Wieloboba – Joga Kraków nie jest zwykłą szkołą jogi – jest swoistym laboratorium pracy z ciałem, umysłem i oddechem, gdzie Twoim przewodnikiem będzie Maciej Wielobób, autor książek „Terapia jogą” i„Psychologia jogi” wraz z zespołem wyszkolonych przez siebie nauczycieli.Na zajęciach w Pracowni drogę ku harmonii psychofizycznej rozpoczniesz od poszukiwania poczucia stabilności, równowagi i synchronizacji ruchu z oddechem, zmierzając dzięki temu douwolnienia się od napięcia. Rozpoczniesz swoją praktykę jogi od pracy w pozycjach jogi (asanach), ale na grupach ogólnych, zaawansowanych i podczas warsztatów nauczamy także ćwiczeń oddechowo-koncentracyjnych pranajamy i prostych technik medytacji. Możesz też liczyć u nas na osobisty kontakt z nauczycielem, możliwość zadania mu pytań i pomocy, jeśli tylko pozostaje w obrębie naszych kompetencji.Pozycji jogi (asan) nauczamy w podejściu vinyasa krama, które to pochodzi od Śri Tirumalai Krishnamacharyi, (1888-1989), nauczyciela m.in. B.K.S. Iyengara, Pattabhiego Joisa, Srivatsy Ramaswamiego i A.G. Mohana. W podejściu tym zwracamy uwagę nasynchronizację oddechu z ruchem i inteligentne, zindywidualizowane budowanie sekwencji. Praca dynamiczna i statyczna jest w równowadze, a koncentracja cały czas na oddechu – w związku z czym możemy osiągnąć harmonię między stabilnością a rozluźnieniem i spokojem. W pracy w asanach (pozycjach jogi) wykorzystujemy w pełni potencjał oddechu, dzięki czemu zwiększamy swoje rozluźnienie. Budowanie sekwencji jest oparte o 3 zasadnicze jakości praktyki: (1) stabilność i równowagę (w sanskrycie: sthirram), (2) wolność od napięcia (sanskr. sukham) i (2) koncentrację na swobodnym i wydłużonym oddechu (ananta samapattibhyam). W pranajamie (ćwiczeniach oddechowo-koncentracyjnych) i technikach koncentracyjno-medytacyjnych odwołujemy się do nauczania tradycyjnych szkół indyjskich.

W nauczaniu jogi w Pracowni odwołujemy się do podejścia vinyasa krama, które zostało zapoczątkowane przez Tirumalai Krishnamacharyę w latach 30-tych XX wieku w książce „Yoga Makaranda”, a następnie rozwijane przez T. Krishnamacharyę w późniejszych latach życia i dziś przekazywane m.in. przez A.G. Mohana. Odwołujemy się również do bardziej ortodoksyjnej (niż u A.G. Mohana) metody nauczanej przez Śrivatsę Ramaswamiego, który to najdłużej (bo 33 lata) studiował z legendarnym Krishnamacharyą. Nauczanie asan staramy się osadzić w szerszym kontekście, który wynika z psychologii jogi klasycznej.

Co to oznacza dla Ciebie?

Oznacza to, że praktyka asan (pozycji jogi) w Pracowni jest realizowana raczej w dynamicznych (ale nie szybkich – dynamiczny w jodze oznacza bez zatrzymywania się w pozycji) niż statycznych sekwencjach, jak również, że bardziej precyzyjnie zajmujemy się modelowaniem oddechu (niż modelowaniem ciała), wychodząc z założenia, że odpowiednia praca z oddechem i synchronizacja oddechu z ruchem doprowadzi do odpowiedniego funkcjonowania ciała oraz odpowiedniej koncentracji umysłu. Punktem wyjście do pracy z ciałem w każdej pozycji/ sekwencji jest rozluźnienie. Dopiero później budujemy strukturę pozycji (wydłużanie, rozciąganie), jak również pracujemy nad napięciem mięśniowym i siłą.

Zgodnie z tradycjami nauczania jogi, dużo mocniej od pokazu (i naśladownictwa tego pokazu) cenimy instrukcję słowną, która prowadzi do budowania świadomości ciała i oddechu oraz lepszego zrozumienia i czucia. Podobnie, gdy przychodzi do korekty, wolimy naprowadzać słownie na rozwiązanie problemu w pozycji niż korygować manualnie. Korekta manualna jest dokonywana w wypadku niewykonania przekazanej słownie pracy lub po prostu, gdy słowna instrukcja zabrałaby za dużo czasu.

Zgodnie z tradycją jogi, przedstawioną w Jogasutrach Patańdżalego, cała praca w jodze ma kontekst psychologiczny (czyli jest związana z pracą z umysłem). Dlatego też w pracy z ciałem szukamy uwolnienia napięć w powięziach (błonach tkanki łącznej) naszego ciała, które najczęściej są formą zapisu różnego typu przeżyć w naszym ciele. Ponadto odnosimy nauczanie w Pracowni do szerszej psychologii jogi, jak również na grupach zaawansowanych wprowadzone są praktyki koncentracyjno-oddechowe pranajamy oraz praktyki koncentracyjno-medytacyjne.

Co robimy na grupach początkujących?

Grupy początkujące (w tym grupy joga dla kręgosłupa) służą nauczeniu się kluczowych umiejętności w pracy z ciałem czyli: [1] stabilności i równowagi, [2] rozluźnienia / wolności od napięcia oraz [3] synchronizacji oddechu z ruchem. Do tych grup zagadnień wracamy na każdych zajęciach, tak samo jak wracamy do najważniejszych asan (pozycji). Praktyka asan (pozycji jogi) na grupach początkujących charakteryzuje się krótszymi zatrzymaniami w pozycjach, ponieważ długie trwanie może utrwalać nasze nieświadome napięcia. Każde zajęcia są zakończone około 5-10 minutowym relaksem na leżąco.

Co robimy na grupach zaawansowanych?

Grupy zaawansowane trwają około 2 godzin. Praktyka asan jest dużo intensywniejsza, bardziej urozmaicona, jak również wprowadzane są dalsze elementy synchronizacji oddechu z ruchem (tzw. bandhy czyli praca z mięśniami głębokimi, głównie podczas zatrzymania oddechu po wydechu w pozycjach). W niektórych asanach pozostajemy dużo dłużej niż na grupach początkujących, ponadto wykonywane jest pełne spektrum pozycji odwróconych (stanie na głowie, stanie na przedramionach, stanie na rękach). Zajęcia kończą się krótkim relaksem oraz sesją pranajamy (ćwiczeń oddechowo-koncentracyjnych) i koncentracji-medytacji.

Czym nie jest praktyka jogi?

Praktyka jogi nie jest sportem. Dla niektórych zajęcia są bardzo intensywne fizycznie, dla innych mniej. Jednak przedmiotem zainteresowania nauczycieli jogi jest nie intensywność kondycyjna zajęć, a praca nad uwolnieniem od napięcia.

Praktyka jogi nie jest religią. Nie nosi znamion kultu, na każde pytanie odpowiada się w sposób naukowy, a zatem poddając każdą tezę sprawdzeniu. Przekaz psychologiczny jogi nie nosi cech indoktrynacji, a jedynie pozwala spojrzeć z innej strony na nasze nawyki, postawy i zachowania.